سیستم تهویه مطبوع و آسایش حرارتی:
هر سیستم تهویه مطبوع جهت آسایش فضای داخلی (Thermal comfort) شامل 4 بخش اصلی جهت کنترل است که با کنترل 4 پارامتر فوق می توان بیان کرد که یک فضا مجهز به سیستم تهویه مطبوع است.
- دما (Temperature)
- رطوبت (Humidity)
- هوای تازه (Fresh Air)
- سیستم توزیع هوا (Air Distribution)
دما:
اولین پارامتر جهت کنترل فضای اتاق، دمای اندازه گیری شده توسط ترمومتر (TDB) است. همانطور که می دانید دمای اندازه گیری شده توسط ترمومتر یا دماسنج می بایست از هر وسیله گرمازا و یا تشعشع نور مستقیم خورشید و … به دور باشند تا بتواند عدد صحیح را اندازه گیری نماید. دمای استاندارد فضای داخل در شرایط بهینه شده در تابستان 77 الی 81 درجه فارنهایت و در شرایط زمستان برابر با 64 الی 72 درجه فارنهایت، جهت فضای داخل است.
رطوبت:
مقدار رطوبت یا پارامتر رطوبت در اصل همان رطوبت نسبی است. محدوده مناسب جهت رطوبت برای شرایط تابستان برابر با 50-60% و در شرایط زمستان برابر با 45-60% است.
نکته: هرچه اختلاف دمای حباب خشک (TDB) و دمای مرطوب (TWB) بیشتر باشد، مقدار رطوبت نسبی پایین تر و
هرچقدر مقدار اختلاف دمای حباب خشک و مرطوب کمتر باشد، مقدار رطوبت نسبی فضای مورد نظر بالاتر خواهد بود.
هوای تازه:
جهت از بین بردن ذرات، دی اکسید کربن، بو، نم ، رطوبت و غیره می بایست از سیستم توزیع هوای تازه استفاده نمود.
همچنین هوای تازه باعث از بین رفتن باکتری ها و ویروس ها در صورت استفاده از فیلترهای مناسب نیز خواهد شد.
مقدار هوای تازه با توجه به نوع کاربردی ساختمان و فضاها بدست خواهد آمد که مرجع آن استاندارد Ashrae62.1 است.
سیستم توزیع هوا :
جهت توزیع مناسب هوا و جلوگیری از سرعت پرتاب هوا که باعث نارضایتی ها در فضاهای داخل خواهد شد می بایست سرعت خروج هوا کمتر از 1/64 باشد. در نتیجه می بایست در کانال های توزیع هوا و دریچه ها موضوع فوق در نظر گرفته شود.